Kalbimin Kapısı
Sen bir kere çal yeter kalbimin kapısını yüreğimin
en derininde ağırlarım seni yar. Senli düşlerim uyansın usansın yalnızlığım. Sen gelince utanırda çeker gider sokağımdan belki. Mevsimler gelir geçer ateşiyle sevdamın yalnızsan benim gibi üşüyorsa ellerin bırak yüreğini avuçlarıma güneşin ilk ışığında söndürürüz geceyi sessizce hayatın bir yerinde kesişirken kaderimiz yalnızlığım çeker gider gecelerimden sonra bir kader yazılır bize bir kader ki ömrüme sen diye başlar sen diye biter... |