Kalem Yorgun
Hazırlan kalemim çok yorgunum
şiirle konuşmaya ihtiyacım var bir şarkının melodisinden düştüm yolculuğa bavulum ağır hazırlayın mürekkebimi bitmesin kalemim. Bir şiir uyuyor şimdi hüznümün başucunda yazmayı bekleyen şiire hastayım terliyim verin kağıdımı yüreğime şairim şiire sevdalı. Aksın sözlerim gözyaşı misali dinleyin kelamlarımı sarın cümleleri kalbime soğuk kelimeleri uzak tutun bedenimden. Ah sızlayan canım sığmıyor sancılara şiire şiire vuruyorum çarpıyor kalbimin parçaları her cümlede kemik ağrısı sarıyor bedenimi. Anlıyor musunuz.? Duyuyor musunuz.? Kalbim çıtırdıyor canım acıyor. Tekrar göğüs kafesime bırakıyor zehrini cümlelerim kemiğe kadar dövüyorum kendimi. Kelamlarım konuşuyor size diyorum anlıyor musunuz.? Canım acıyor kan ağlatıyorsunuz gözlerime... |