HOYRAT GÖÇ
afrika kıyılarından andoluya yolculuk yapan kuş
teleğinde bitmeyen hüzün neler getirdin bu ilk yaz kalanlardan yarım bir mektup kentler trenler kuşlar ve evler göğsümde tutsak kuş dilsiz gecelerin şarkılarını söylüyorum menekşelerin incindiği pencereleri özlüyorum öpülesi boynun menekşe kokusuyla gelen baharlarda yaralı yitik çiçekler sensizliğin soyut taşı hazin kuşatmada özge umudumuz yağmurun gözyaşlarını siliyor dağlarda yılkılar özgürlük o kutsal susuzluk meşe ağaçlarını kırağı çalmış ibibikler taçlarını bırakmış vadedilmemiş aşklara sebe kraliçesi değilim sana kuşlardan mektuplar göndereyim pagan bir ağrı dudaklarında buğulu pencerelerde kuşatılmış ay ne hoyrat gözlerin hoyraaat hoyraaaaaaatttt Ömriye KARATAŞ 23.06.2017 |