Ne denli mutlu gelişmiş sanırsınız kendinizi modern çağın felsefini ters düşmüş geliyorsa eski ile yeni karşı karşıya bir marazdan arınır gibi artık geri dönüyorsan ve başka bir yola düşüyorsan geçmişten ne farkı var kuşku götürmez örneklerden anlıyorum ki; karşı konulmaz yöntemden umuluyorsa özgürlük!
ve ters düşülmez yaşadığımız bir çağla; baştan kabullenmek değil midir? tutsaklık! dahası pohpohlayarak bağlı kalmanın şart olduğu satırı satırına el etek öpmek gerdan kırmaktan geçiyorsa her statû ulaşırsın kısa yoldan yıldızlara..
ve yürekten kucaklar hepsini; hani o sürüden ayrılanı kurt kapar hikayesini dayatmak ve soysuz ilân etmek! halkını ne kusurlu kusursuzluktur yüzlerce kadın topluyor şubat ölülerini; alnı boş, göğsü çıplak! peçesiz yüzünde çizdiğin resim vurulmuş bileklerinden..
Çekici geldi sizeen uçta ki nokta; koştunuz kendi ayaklarınızla gülerek, eğlenerek o acıklı ve acı sona!
sanki; düğüne gider gibi gidiyorsunuz Ölüme değil, görkemli bir çağrıya; ne bekliyordunuz ki; sizi bizi de sonunda karanlığın ölü dalgaları bekliyordu. ne karınız vardı ne çocuklarınız yanınızda; o ıssız tepelerde kan kusan kentlerde ölürken bir kadının ince resmi asılı kaldı gönül duvarınızda ne gözyaşı döken . ne bir öpücük koyan alnınıza;
sürünüyor; insanlık arabalar çadırlar bozguna uğramış başıboş dolaşıyor en başta zorbanın ta kendisi; kaçanlar arasında; benzi sarı darmadağın portakal çiçekleri yazıyor acının diyetini yığılıp kalmışlar biri diğerinin üstüne ne mutlu sende yaşayacaksın! dünya durdukça yaşıyacaksınız! ölen çocukların gölgesinde....
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yazıcı portakal çiçekleri şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yazıcı portakal çiçekleri şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
MÜTHİŞ BİR HİCİV HAYRAN OLDUM. KAN EMİCİLER , ÖLÜ YİYİCİLERİN PİRİM ALDIĞI BİR DÖNEMDEN GEÇİYORUZ.SÜRÜDEN KOPANI KURT KAPAR TEHDİDİYLE YANLIŞLAR ETRAFINDA KÜMELENİYORUZ .YALAKALIK YAPARAK YÜKSELMEYİ SEÇİYORUZ. NE GÜZEL ANLATMIŞSINIZ .DUYARLI YÜREĞİNİZ HER ZAMAN BİZE LAZIM OLACAK SEVGİLİ ŞAİREM...
Düşlerimizi ve düşüşlerimizi atlas parşömen kağıtlara yazarken, damarlarımızdan geçirip bütün karaları, süryoduk avuç içlerimizde sakladığımız izleri ömrümüzün yüzüne/ yüzlerinize...nikotin kokusu kadar keskin sevdalar salınıyordu ciğerlerimize. Ah ... bir bilsen ağlamak artık sadece bir doğum mucizesi..