Alnımda tüm tutsaklığım Günahkar olma Uçuk tasalarım Beni artık yorma Git.... Renklere anlat derdini
Ortası devasa Bir çukur yüreğim Bir dağ uçurumunda Her fırtınada Sanki ikiye yarılacak
Ateşin rehavetinden Derinden derine Bir akşam üstü efkar Karanlıklar sadece Gecemi çõker
Her gün ışığında Yıldızlar buluta darılır Suskun.. Sessiz bir gidiştir Bu çığlık Yaşanmadan geçip giden bahar Tutuşamayan eller gibi Solan gülüşler Rüzgar bile yaralar kalbimizi Düşlerime dokunma
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ay parçalayan hüzünlerim... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ay parçalayan hüzünlerim... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İnanıyorum ki kırık bir nar yüreğin Sevay şairim.. Ay parçalayan hüzünlerim'i okudukça bir kez daha anladım rüzgar bile yaralar artık kalbimizi.. Yinede kaldırıma ayağımız sürçse hayat takılır peşimize.. Her gece ve her sabah umutlar büyütüyorsak elbet bir sebebi vardır değil mi..Sevgilerimle..
Teşekkür ederim şair,hem dostluğunuza hem gùzel yorumunuza,hem sevgi dolu yüreğinize. Bazen hiç birşey söylememekte çok şey söylemektir...Metin Uca'nın gùzel bir sözū.Bazen çok şey konuşursun ama boş ,anlamsızdır kelimeler.bazen susarsın ,içinde fırtınalar kopar,yūreğini sel alır,o suskunluk çok şey anlatır. Siz bu bulmacayı çözdūnūz,sizinle hiç tanışmıyor olsakta ortak noktalarımızın olduğu kesin.Iyi anlaşıyoruz dizelerle.Bu kalemi sevmemin nedeni bu olsa gerek. O fırtına bu yürektede esiyor,bunca hüzünlü şiir ve yazıların ilham kaynağıda bu olmalı.Umut olduğu sürece nefes alıyoruz. Hergün tememizden o Güneş doğuyor,her akşam o karanlık çõküyor.Biz payımîza düşenle yetinmeye çalışıyoruz,inat ettik "ADALET"er yada geç bir gün tecelli edecektir,sevgimle sevgiyle kalın şair,şiirle bizimle kalın
Ay parçalayan hüzünlerim'i okudukça bir kez daha anladım
rüzgar bile yaralar artık kalbimizi..
Yinede kaldırıma ayağımız sürçse hayat takılır peşimize..
Her gece ve her sabah umutlar büyütüyorsak elbet bir sebebi vardır değil mi..Sevgilerimle..