ZEMHERİ DUDAKLI YAR
zemheri dudakların hala söylüyor mu o şarkıyı
çekildi çoktan dağlardan ala cerenler yarası kabukluydu aşkın içimizin şenliklerinde kuşları ökselediklerinde akasya caddelerinde duru bir sözcük oluyorsun şimdi zemheri dudaklı yar bizim bu şehir mavi kırlangıçlarıyla bizim nadasa bırakılmış düşleriyle bizim bir tohum karanlığı çatlatıyor toprakta yeniden varolmanın buuğusu pusmuşuz hırpani mahşerin çeperinde ıtır kokan caddelerden şen geçmişiz bir zaman caddeler akasya caddeleri üç yanı duvar bir yanı bahar imi şehrine sağanak yağmurlar yağıyor bir şemsiye altında pusmuşuz pusmuşuz göçebe iklimlerin kuşlarının kanatlarına yaralı bir aşkın defne kokulu akdeniz kucağına bir ırmak kesiyor yolumu kirli beyaz geçmişim insan tüketince mevsimi yanılgılarına bir kez daha dönüyor kuşlar göçerken çiçek bozuğu mevsimden gemiler güz çiçekli limana yarım kalan aşklarla neden dönüyor bizim bu şehir yağmurlu saçlarıyla bizim yorgun kapılarıyla diri yangınlarıyla bizim akasya caddelerinde duru bir sözcük oluyorsun şimdi zemheri dudaklı yar Ömriye KARATAŞ 14.06.2017 |