Ağu ya da Cate Blanchett
şimdi
kırık bir mavidir bir incirle bağdaş yollar, sağ tuşla durmadan yenilenen o ismi anılmayan çiçek anılmayan kırmızı kasımdı hani ansızın hatırlamıştınız bir sabah. biriken bir kadının sesi azıcık bir çocuğun elleriyle bir kusura vardım ki ah! elledim göğü değiştiren şeyleri, bu baktıkça büyüyen pencereler bunca aşırı yüz, tenha terk edilmiş bir ülkeye milli marş yalnızlığa bayrak ve işte meyve kuşları kendi ovasında kuru kendi ovasında ılımlı unut sen ki denizi sarsan söyleyince de büyüyor pencereler beni her evde sabah beni her evde bir başıma bırakan yüz oysa karanlık… oysa koştum kusursuz çirkinliğimle bir özre vardım ki ah! |