1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3131
Okunma
günleri soyarsan kırlangıç sesleri hep fakir
eskisi kadar sıkı sarılmıyordur susamış ağaç kökleri.
indiğin birkaç basamağı eksik merdiven yaşlanmış
en son bir çocukluğa inmiş kanlar içinde yaralı.
adımı söylerken sesleri tükeniyor, kan kaplıyor
ceketini pazarlarda bozduran babaları.
yalanlarımı sunuyor bu yaşamışlık şimdi sana, iyi niyetimi.
hiç unutmuyorum:
o gün kapına bırakırken nasıl korkak ve üşümüştüm
sen daha iyi bakarsın, iyi bir hayatı olur diye ellerimi.
Necmettin Topçu
Cevap Yaz