Şehrin bakır tellerinde filler aklımda birbirine çemkiren mermiler saat ters dokuz hariciye koğuşunda kediler ve elde var sıfır milli yasın talihi berbat avuçlarımda ter cenahları kendim olmaktan döndüm gel pisi pisine şehri yağmalayalım tellerin saldırısında beynim huyum değil teller dikenli gidelim şehri taşlayalım göçebe değiliz muskaları kahrımdan çivilesem kafama barbar oluyorum biz bizeyiz şehrin külünden bize ne
resmi kılık uygunsuz bir telaş mum ateşinde kurban beyni şehre savaş bulaşıyor diline basıyorum kanımı kör oluyor kediler aramızda bulanık bir kıpırtı korkarsam mühür bozulur söndür mumları
aynı kedilerin kıskançlığı analitik sayılarla kanıt arama telaşı gece nankörlüğü nişan al: gez göz ve karavana tanıdık simaların ayak numarası kırk iki iki kere iki kırkikindi koşun koşun bakın gözlerim gene gözlerim az gelişmiş hipermetrop sanayisi ellerimi hangi yöne doğru kaldırsam siyah botlarına çarpıyorum bu şehrin sakladığı ne var kedilerden tanışıyoruz ille de gözlerim kahverengi ayna eksik -se suratım raks edelim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bağdat Kediler Matinesi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bağdat Kediler Matinesi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
eksile eksile gidiyor her şey.. ve der ki paul celan şiiri anlamaya çalışmayın.. okuyun okuyun okuyun.. bir yerinde buldum kendimi..kediler ve sokaklar..
Birşeylerin herkesçe bilinir olması o kadar iç açıcı bir durum olmasa gerek ki; insan, bir çeşit kumbara gibi kendine. Biriktiriyoruz içimizde betimlemesi bir o kadar güç olanları. Bu yüzden olabilir mi birbirine çemkiren mermiler. tabancayla atılan mermilerin ulaşabileceği yükseklikte mi yüreğimiz aklımıza meselâ.
İnsan bazen ayaklarının altına serilmiş olanı ezip geçmeyi de sever; şehrin siyah botlarına o sebeb hiç değinmeyelim. Bu şiir bir o kadar kendinden söz ederken belki bir şehirden; belki bir şehrin ara sokaklarından yâhut taşradaki taşlardan söz ederken, kim bilir okuyucu şiire ne kadar uzak. Okuyucunun aklı karışsa da şiir kendine bi o kadar net.
şiir güzel di.