küçük iskender’e küçük harflerle yazılan mektuptan satırlar
şah damarına basarak şiir tellerini aşıyorum ağırlaştırılmış müebbet alıyor meşhur şairler k harfinden geçiş izni isteyerek damdan atlıyorum omzumdan düşüyor kan cesetleri yılların eskittiği şehvet tam karşımda uç beyleri bağımsızlık raconuyla selamlıyor şairi manda himaye altında eski aşklarım kapımın arkasında yanıp sönen bir lamba mülteci ayakları askerin şarjöründen dökülen mermiler kan akıyor paçavradan ve gittin bir şair kaydı tanrının ellerinden
toprakla korkutulmuş köylünün bu aşka diyeceği yok alacaklılar, tefeciler, soyguncular, eşkiyalar ve resmi mülteciler bunlar şunlar bitmek bilmeyen şehvet hepsinin gözünde larvaya benzeyen çapaklar askerler geliyor ansızın dikenli telleri yaran köylülerin köpek dişlerinde leşler annem kızkardeşinin avlusunda babamı kıstırıyor alakasız şeyler dönüyor ikinci kadının alacak meselesi miras geceye bölünüyor şahidin kızı damda durun geliyorum başa gereğinin peşinde çıplak ellerimi tırnaklayarak dişlerimi sıkıyorum gitti ve gitti iskender hakim beyler küçüğüm küçücüğüm namluya vurulan susturucu şair kelimelerin utancından göğü doğuramıyorum
aşka yok gırtlağımdaki harfin salyasından kimseyi sen ölünce dansa kaldırmıyor hiç kimse uyuyanlar seni doğuruyor yedide uyanık sivillerin peşinde koşan tüzel makamlar martılar limited şirketi kurmuş vaziyette senden alacağı yok müezzinlerin milli hasıla deniz seviyesinde bir kuşun kanadında mermi yoksa eğer bir kaçakçının ağzında kan aşk vardır husumet kü çüksün küçük çüksün şairsin ve sebebi var dedin çünkü insan bazı ölümlere küçük harfle başlar bazı ölümler ise kalıcıdır mat
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
küçük iskender’e küçük harflerle yazılan mektuptan satırlar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
küçük iskender’e küçük harflerle yazılan mektuptan satırlar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
büyümeyi öğrettim kendime önce.zamanı avuçlarıma bırakıp parmaklarımdan akmayı öğrendim sonra. göğsümün tam orta yerinde bir memleket kurdum. adını aşk koydum birde.gözlerimi adadım ona.sözlerimi bağışladım sonsuzca.korktum oradan.ürktüm.ayaklarım çıplak bırakıp patika yolda yürümeyi öğrendim.yürüdükçe insanlığı gördüm.ve tüm insanlığı yerleştirebilirim sandım göğsümdeki o yaraya.o kadar büyük müydüm ben sahi.kaldıramayacağı yükün altına girmeli miydi insan.yalnızken daha çok kalabalık oluyor bu yaşam.dünyanın bir ucundan bir diğerine kadar koşuyor koşuyor koşuyor hep durmadan. yalnızlığı seçtikçe içimin pencerelerimi kapadığımı fark ettim.uzun bir zaman sonra bunu fark ettim.çok sevilmek öldürüyor insanı,öğrendim bunu da. inanınki öldürüyor insanı çok sevilmek.o yüzden çok sevmekten hep korktum.ama sevenlere asla engel olamadım.ve beni sevildikçe gördüm ki beni seven herkes öldü mesela.en çok anaanneme yandım.
yaş aldıkça yaşlanma ile barış imzalamayı planladım.kadınların en güzel süsüdür bence ağartı düşen saçlarla gülüşmesi dedim..orta yerinde olan ömre kaç rakam kaldı ki şurada dedim.ömrümüzün en karanlık demi hangi an sahi.hayat karanlıkta daha güzeldi bence.çünkü yüzümü sadece gece görebiliyordu.o yüzden geceye and içen Allaha hep sordum,neden hürmetine bizleri var ettiğin aşka yemin etmedin ki Rabbim. belkide aşk gizli kalmalıydı. Havva'nın günahı mıydı şu göğsümde kurduğum yurt?bir peygamber mi almalıydım içime.velhasıl yaşamak dediğin başlı başına bir kıyametin adıdır işte...
yaklaşık tam bir yıl olmuş bu deftere girmeyeli.(: vaaay dedim böyle kendime.bur da var olan bir çokları tanımıyorum ben artık.var olanlara selam olsun o vakit.özlemişim sevgili Harun.şiirlerini. ve dahi gözlerine yuvaladığın bu güzel şairliğini.seni okumak hep keyifli...bu defter ailesinde en ilk tanıdığım yegane kalemlerden birisin.hep var ol emi.edvard munch ve çığlıkları.ve vincent willemi görünce istemsiz kalemini hatırladığım.
bütün şiirlerinin bir tadı var dimağımızda.ve bir şiirin vardı hatırlıyorum.neden bilmem adı hep aklımda ama kendi yok.(. hıçkırık isimli bir şiir yazmıştın çook yıllar önce. nasıl bir ruh halimde okumuşsam artık senin ismini gördüğüm an hep o şiir gelir aklıma. yeniden şuraya assan dedim keşke..okusak bizde belki dağıla dağıla. belki çok tutarsızca. ilhamın bol,yüreğin hep Allah ile kalsın kalem dostu.
esenlikle...
Mehtap Yıldız tarafından 3/4/2020 2:29:28 AM zamanında düzenlenmiştir.
Muhteşem!..Ne yaptın Şair.O kadar güzel özetlemişsin ki hayatı...Ayakta alkışlamamak ne mümkün sizi..Hele final vurucu çürütemez kimse gerçekleri savunan tezi.Saygıyla..
yalnızlığı seçtikçe içimin pencerelerimi kapadığımı fark ettim.uzun bir zaman sonra bunu fark ettim.çok sevilmek öldürüyor insanı,öğrendim bunu da. inanınki öldürüyor insanı çok sevilmek.o yüzden çok sevmekten hep korktum.ama sevenlere asla engel olamadım.ve beni sevildikçe gördüm ki beni seven herkes öldü mesela.en çok anaanneme yandım.
yaş aldıkça yaşlanma ile barış imzalamayı planladım.kadınların en güzel süsüdür bence ağartı düşen saçlarla gülüşmesi dedim..orta yerinde olan ömre kaç rakam kaldı ki şurada dedim.ömrümüzün en karanlık demi hangi an sahi.hayat karanlıkta daha güzeldi bence.çünkü yüzümü sadece gece görebiliyordu.o yüzden geceye and içen Allaha hep sordum,neden hürmetine bizleri var ettiğin aşka yemin etmedin ki Rabbim. belkide aşk gizli kalmalıydı. Havva'nın günahı mıydı şu göğsümde kurduğum yurt?bir peygamber mi almalıydım içime.velhasıl
yaşamak dediğin başlı başına bir kıyametin adıdır işte...
yaklaşık tam bir yıl olmuş bu deftere girmeyeli.(: vaaay dedim böyle kendime.bur da var olan bir çokları tanımıyorum ben artık.var olanlara selam olsun o vakit.özlemişim sevgili Harun.şiirlerini. ve dahi gözlerine yuvaladığın bu güzel şairliğini.seni okumak hep keyifli...bu defter ailesinde en ilk tanıdığım yegane kalemlerden birisin.hep var ol emi.edvard munch ve çığlıkları.ve vincent willemi görünce istemsiz kalemini hatırladığım.
bütün şiirlerinin bir tadı var dimağımızda.ve bir şiirin vardı hatırlıyorum.neden bilmem adı hep aklımda ama kendi yok.(. hıçkırık isimli bir şiir yazmıştın çook yıllar önce.
nasıl bir ruh halimde okumuşsam artık senin ismini gördüğüm an hep o şiir gelir aklıma. yeniden şuraya assan dedim keşke..okusak bizde belki dağıla dağıla.
belki çok tutarsızca.
ilhamın bol,yüreğin hep Allah ile kalsın kalem dostu.
esenlikle...
Mehtap Yıldız tarafından 3/4/2020 2:29:28 AM zamanında düzenlenmiştir.