Hocam 9-Yabangülüoysa ben; hep kendi halinde olmuş, cahilmişim bu kent kültürüne asosyal kalmış etkilenmemişim ne gece eğlenceleri, ne de serserilik etmişim birine el sallamamış, öpülmemiş, öpüşmemişim… acıdım kendime “ah zavallı ben", geçti ne gelir elden artık, geride kalmış her şey, sevmeden sevilmeden şimdi bu otel odasında, sevdiğimle sevişmeden kaçıp gitmek istiyorum kaderimden kendimden; bu güya köylü dilber, ne istediğini biliyor hayattan ben ne anlarım, otele eş kimliğiyle birini atmaktan bu güne kadar başka bir şey bilmemişim, imtihandan meğer belge almışım; insan!, erkek!, mutlu olmaktan Resim Sait Yalçın |