HÜZÜN NEŞEYE DÖNDÜ
Gece sabaha döndü, kederin ötesinde
Gözlere çiyler indi, bülbülün nağmesiyle Hüzünlerin öfkesi, umudun gölgesinde Açtı günler neşeye, güllerin gülmesiyle Kök salmıştı kalbime, gündüzün çiçekleri Eriyordu içimde, hayatım tüm renkleri Ömre bedel anlarla, topladım gerçekleri Açtı günler neşeye, güllerin gülmesiyle Adım attığım yollara, umutları ekerken İçimde derinleşen, yaraları dikerken Dilimde şarkılarla, hüzünleri yakarken Gözlere çiyler indi, bülbülün nağmesiyle Pervâne gibi hislerle, ateşte döndüğümde Yalınlaşan ten gibi, ışıkla söndüğümde Çağlayan seslerimle, âleme sindiğimde Açtı günler neşeye, güllerin gülmesiyle |