Masa başında şiir
Masa başında şiir yazıyor olabilirim
Kalemin elimde hazırda duruyor Ama ah, kim bilebilir Allah’tan gayrı Ki dertleri bu şair içinde yaşıyor? Kimi zaman sokaklar oluyor masam Bazen dile dökülen sözler mürekkebim İyi niyete kıyanlar kafiyem ve mısram Anlar mısın beni, anılarla cümle kursam? Oturduğum yere çivi gibi kaldım çakılı Evet doğrudur hüzün bırakır beni sancılı İyi niyetim yaşamaya korkuyor biraz Gel de masa başında şimdi şiir yaz |
Oysa ki içinde her şeyin anlamı gizli
Benim bir gözlüğüm var sol camı kırıldı
Taktığım zamanlarda içini gösteren adeta ( ş. ferah )