Hocam 8-Cüzdan
.
bir gün gene o yollardayken aradım yol bitecek gibi mi “çok daha, en az iki saat, bari ben de sana taraf geleyim..” dedi o “ara şehir”e vardığımda “gülüm”ü bekler buldum beni yola çıkıp bana doğru gelmişti.. mutluluk başka ne ki nasıl sarıldı! bu nasıl bir hasretti.. candık, bir yürek iki kişi otobüste.. sardı-sarmaladı, almadan gözlerimden gözlerini ufak-tefek, çocukça mutlu.. hayat dolu, kainatın en güzeli, meğer ben hiç öpülmemişim.. ve hiç sevmemiş kimse beni.. ne yapacak, nereye gidecektik.. beynim durdu ne olacaktı, şimdi eşinin kimliğini, evlilik cüzdanını getirmiş şeytani; “otele” dedi şaşkındım.. gene o en yakın otele gidip yerleşmiş.. çağırdı beni ilk defa biriyle geceleyecektim, acemi kalbim duracaktı sanki |