Revolver
ölüleri yaşatıyor
ölümü yaşıyor insanlar yaşamak; neden her başlayan günde inatla yanlış anlaşılıyor? özgürlük ruhumu yumruklarken beynimde vâr’oluş çapraz sorguda sendeleyen beceriksiz bir cambaz gibi yürüyorum deliliğin sınırlarında bir aynada olup bitiyor herşey umut gerçekleri ayağında sallarken şans kaderle kuma kavgasında ömür ayırırken yitip gidiyor arada zaman ise hangi pencereyi açacağını bilmiyor... hepsini karşı karşıya diziyor hayat bir toz bulutu iniyor yeryüzüne Rus ruleti sonrası asilleşen ölüler ve suçluyu ararken bakıyorum avuçlarıma tutuşturulmuş revolver... ✒T.Y. |