Özlemin sen kokan haline ölesim var.
Hiç koşmadığım kadar koştum
yordum gönlümü İnandığıma, kah bir dağın yasında Kah bir nehrin dudağında, Gözlerine inancımı taşıdım, yordum gönlümü Hiçliğime düşürdüğüm bir ahtı sevdan. Seni yazıyorum Seni anlatacak cümleler koruyorum. Satır,satır, Kimin umurunda Yokluğun kaç ölüm eder kaç çürümüş beden çekilmiş kaç ruh aģlayanım olmalıydın oysa öyle sessiz öyle kimsesiz en son damarlarımdan çekilen. Kendimden gidesim var gidenlerin peşinden ne çok gidenim var oysa ama benim hazan olup gövdemden düşesim özlemin sen kokan haline ölesim var. Seni hangi türkü ağlatıyorsa hangi söz vuruyorsa yûreğinden orada dır işte o iyi bak ona aldırma olur olmaz soğuyan baharlara... |
ve dedim ki ağlarlar mı ağlattıkları kadar?