Bugün de vedasını etti ömrüme,
Tıpkı dün gibi, dünler gibi, tıpkı senin gibi,
Durdurmak ne çare, ne yapsan nafile..

"Zaman" haktan! Çizilmiş yolu bir kere
Onun derdi ay, Onun derdi güneş ile.

Ya sen? Yar sana gelince,
Ruhumu sağaltıyordumya senli düşlerle,
Bir dem hayal, çok gez gece,
Adını sayıklardım üç kelimemin beşinde..

Hayal dedimse,lüks yoktur içinde
Hani 2 yumurta kırsa, bir kaç zeytin, bir de simit belkide.
Simitte yakışıyor be hayalimize..
Hem ayıpta olmasın "köşedeki o meşhur simitçiye"
Hayalimizde fakir ne yaparsın işte..

Teşekkürler Hayal!
Teşekkürler Gece!
Teşekkürler size!
Kanıyor Ben/im sayenizde.
Bu bir hezeyan kanayan, bu müzmin bir işkence
Benden fazlasını bekleme..

Şimdi sözüm; sevmeye yeltenene,
Sus! Sus ve sende dinle!
Ömrüm demeyeceksin öyle herkese,
Şekerliğinde zehir olsa içerim diyerek lütfetmeyeceksin kıymetsize..
Gün gelip ölümün olacağını bileceksin, bileceksin işte..

İllaki kuyruk acısı çektireceksen yüreğine,
Bozuk saati örnek alacaksın kendine,
Ömründe bir kezde olsa doğruyu gösterecek,
Ve kalanda duracaksın öylece, bitmek yerine..

Seveceksen birini "Düşünmeden sevdim yüreğim nerden bileydim"demeyeceksinde haybeye,
Düşünmeyeceksinde o akıl niye,
Düşüneceksin ki bilmem kaç hece,
Daha "O" gelmeden hazırlanacaksın gidişine.

Ya gitmezse! demeyeceksinde,
Çünkü gidecek elbet bir yelde, belki bir gece, belki de keyfiye.
Tıpkı bugun gibi, tıpkı dün gibi ve tıpkı Ömür gibi nafile..