İKİ AĞAÇİKİ AĞAÇ Bahçemin dışında asırlık iki ağaç, Meşe cinsinden. Biri aşağıda, diğeri yukarıda. Anıt ağaç demişler, Tescillemişler, Ama mutluluk hala çok uzaklarında. Hüzün ve dert akar eteklerinden, Ayrılık olmalı sebebi. Kavuşamazlar bir türlü, Yıllardır hasretlik çekerler. Dallarını uzatmışlar uzatabildikleri kadar, Sallarlar dallarını rüzgarda, Bir birlerini davet eder gibi, Ama yine ayrıdırlar. Rüzgâr esince kokularını götürür birbirine, Gazel döktüklerinde mutlu olurlar, Hediyeleridir gazelleri. Gübreye dönüştürüp beslerler birbirlerini, Sincaplarla selam yollarlar. Öyle giderirler hasretliklerini; Leyla Mecnun misali… Ömer Adar-2017 |