Gözlerimi Kapattığımda
dönüp duran bir şey var aramızda
gözlerimi kapattığımda gözlerimi sana uzatıp sevinecek gibi olduğumda eski çeşmelerden sular boşalıyor güvercinler yürüyor yanına çatılardan akan duygu dolu masallar öfkeli ve yaşlı bir komşunun huysuzluğu hafifliğine sığınıp dallarını kopardığımızda göğün gülüşlerine sinen çocukluğumu arıyorum utanıyorum yeniden sevmekten içimizi buluşturan bu kaçamak serüven hoşuma gidiyor yalancıktan katlayıp cebime koyuyorum resmini fırlayacakmış gibi atıyor kalbimin öpülen yeri evlerin balkonlarından güneşin gülümseyip aydınlığa düşürdüğü gölgeli avlulardan dalgınlıkla geçerken aşkımızı içine çeken ve boynumuza sarkan rengarenk çiçekler bize kısacık bir anıyı getirecekler tut ellerimi tut ellerimi sevgilim sana yıldızların niçin ağladığını göstereceğim. |