Sensizken
Yüreğimde kaldı büyüdü aşkın
Küle döndü bağrım savur kalmasın Sen yoksun yanımda virandır köşküm Sensizken viranım saray olmasın Uğrunda gönlümü yoluna serdim Sabrımın okunu gerdikçe gerdim Hatırla hep sana mabedim derdim Sensizken halimi soran olmasın Yükselir semaya duam sanadır Sana gelen derdin hepsi banadır Yokluğun mızraktır batar kanatır Sensizken yaramı saran olmasın Lal olsun bu dilim seni anmazsa Yüreğim kurusun sana yanmazsa Bir sevda sözüne gönlüm kanmazsa Sensizken sesimi duyan olmasın Lafzede bedenim çöktü yaş ile Bitiyor bu ömrüm kırık baş ile Son nefes musalla soğuk taş ile Sensizken yaşadı diyen olmasın |