Suçsuzum Diyemedim
İnfazım verilirken, son kararı bekledim
Kalbi oydu yerinden, suçsuzum diyemedim İçim kan ağlar iken, suskunluğa ekledim Etkilerken derinden, suçsuzum diyemedim Dillerim bağlanmıştı, ağzımı açamadım Ellerimde kelepçe, bir yere kaçamadım Öyle çok doluydum ki, ortaya saçamadım Medet umdum ferinden, suçsuzum diyemedim Yürekteki korumla, için için dağlandım Çıkmazın içindeyken, kördüğümle bağlandım Kara bahtlı kadere, diz çöküp de ağlandım Korkuyordum şerinden, suçsuzum diyemedim Ne kadar dirensem de, boşunaydı anladım İki büklüm belimi, boş duvara yanladım Sel gibi akan yaşı, damarında kanladım Boşaldıkça terinden, suçsuzum diyemedim Nefes alamıyorken, dilim damağım kurur Hakim ise durmadan, tahta tokmağı vurur Kalbimin atışları, sanki o anda durur Kan damlar içerinden, suçsuzum diyemedim Nesrin Önem 24 03 2017 Tekirdağ |
Güzel şiiri beğenerek okudum…
Kutlarım…
……………………………………Saygı ve Selamlar…