Boşu BoşunaHiç sordun mu kendine Keşkeleriyle yaşarken hayatı Ardına bıraktığın pişmanlığının Peşine düştün mü hakkın arayıp Bir sürü nedenlerin varken Yoksa yitikliğini mi seçtin Apaçık meydanda iken çektiklerin Başı sonu belli değilken çilelerin Dert yumağı sararsın boşu boşuna Korkaklığın nereye kadar söyle ! Geri kalan hayatı heba ederken Lâl olan dillerin konuşmaz iken Suskunluğa saklanır köşe bucak Gölgene bile söz geçiremezken Kalbin göğüs cebinde madur kalır Hiç merak edip yoklamazken ellerin Yoksa ömür boyu mahkum etmek mi niyetin Çırpındığını görmeden boşu boşuna Şimdi geç kalmışlığın neye yarar Kara bulutlar etrafını kaplarken Umut ışıkların sızar mı sandın Ferleri zerre kadar ufaldıkça Kum tanelerine dönüşür ümitler Yarınlarından medet beklesede Hangi pişmanlığı geri getirir Avuçlarından sıyrılırken boşu boşuna Sevip sevilmeyi bile öğrenemedin daha Sevdanın anlamı ağır geldi kulağına Yalnızlık tek dostun oldu sonunda Sırdaş bildiğin dört duvar arasında Yıldızların yok iken gecenin karasında Gündüzlerin ise, buğulu can arkasında Sesin soluğun çıkmazken nefesinden Ecel bekler durursun boşu boşuna Nesrin Önem 23. 03. 2017 Tekirdağ |