BURUK VEDÂİşte gidiyoruz zamana yenik düşerek. Sen gidiyorsun, ben gidiyorum. Kaldırımlarda bir sessizlik. Yağmurda ıslanan saçların darmadağın. Gözyaşlarıyla karışmış yağmur damlaları. Yanaklarından süzülürken. Islak kirpiklerinin çaresizliğinde hapsolmuş bir damla gibiyim. Ve ilk defa, Bu kadar yorgun ve çaresizim. Dokunamıyorum gelemiyorum sana. Söylenecek ne varsa bitmiş sanki. Saatler durmuş. Yarım kalmış bir aşkın son çırpınışlarında. Sayfaya düşen son notlar gibi. Ayrılık rüzgarında biz, ikimiz. Yağmurda ıslanarak gidiyoruz. Kapanan tüm kapılara rağmen adımlıyoruz. Yönlerimiz farklı olsa da, yürekteki aynı sızıyla. İşte gidiyoruz.. Odaların sessizliğine bıraktığın izleri aramak, Kurduğum onca hayali bir bir yıkarak. İnfaz ettiğin düşlerimi.. Arkanda bıraktığın enkaz, Ya bu derin sessizliğin, Geride kalan onca anı.. Her adımda sen her odada sen. Pencere kenarındaki saksılarda, solan çiçeklerde, izin var. İçimde açtığın yaranın derinliğinde, Cevapsız sorular.. Açılmamış bir mektupta bıraktığın parmak izin, Ve işte gidiyorsun. Hiç eksilmeyen o bakışlarını alıp üstümden. Hasretini çektiğin amacına ulaşmış edasıyla gidiyorsun. İçime işlerken sevdanı o kadar mahsundun. Paramparça ederken duygularımı, Sanki bir tarih yazıyordu acımasızca. Masumiyetini yitirmiş duyguların. Giderken bile ne kadar acımasızdın. Hangi aydayız hangi günde hiç farkında değilim. Önce sen vardın beklediğim. Şimdi de sen varsın açtığın onca yaraya rağmen. Sen hırsını seçerken, ben seni seçiyordum. İnanmıştım sadece inanmıştım. Giderken bile döneceğini umut ederek inanmıştım sana. İşte gidiyorsun ardında bırakarak beni. Açtığın yaraların farkında olmadan. Kazanmanın vermiş olduğu mutluluğu gözlerine saklayarak. Şimdi giderken açtığın yaranın çöküşünü izleyeceksin. Üst üste attığın darbelere rağmen direnen bir ben. Bak karşındayım yara benim yaram ve derin. Sen de saklı kalan gözyaşlarım. Düştüğünde kirpiklerinden. Anlayacaksın dönüşü olmayan bir yolda kaybolmanın duygusunu. İşte gidiyorsun saçlarını rüzgarın okşayışına bırakarak. Gözlerindeki o mağrur ifadeyi saklayarak. Gidiyorsun arkanda enkazlar bırakarak. Git hadi git. Sevgiyi umursamadan hırslarına boyun eğerek. Dönme bir daha dönme. Bir yanıma düşerken ben sen görme. İşte gidiyorum ben de senden uzaklara İçimde senle.. Mehmet DEMİR |
Eserini,
Tebrik ediyorum şair kardeşim.
_________ Selam ve dualarımla.