Sen aklıma düşüncesen aklıma düşünce ellerinden tutuyor zihnimdeki kahraman, Rapunzel şükür çekiyor ıssız kulede. sen aklıma düşünce kül renkli bir gecenin evini basıyor sabah güneşi, elinde rehine yıldızlar saçlarına, kozmik gülüşler yanağına konduruyor. sen aklıma düşünce Dicleyi alkışlıyor fiskaya, kötü kaderiyle pata kalıyor Diyarbakır surları. sen aklıma düşünce mor bir coğrafyada, altmışında bir adam ondörtlük bir kızın düşlerini öldürmeden ölür. töre savaşlarını bastırır atlı bir gelin ince sesli bir zılgıtla. sen aklıma düşünce sana okuduğum şarkının nakaratını unutuyorum. un ufak küçülüyor beynim utancından apoletleri düşüyor kötü kumandanların sandalyenin ayağı sallanır dik duramaz bilincim. sen aklıma düşünce firara kalkışır beyin hücrelerim gözlerinin sınırında mayına basar ayaklarım. namazın ortasında okuayacağım sureyi unutup çarpılıyorum sana, çarpım tablosu okuyor hoca ruhuma. sen aklıma düşünce dişleri kırılmış bir vida gibi dönüyorum ekseninde, Tanrı mandalina ısmarlıyor çoçuklara, devlet şarap... kör kütük aşık ölüyorum sana. sen aklıma düşünce ellerimi cebimde unutuyorum. eldivenin icadı boşa çıkıyor intihar ediyor mucidi. sen aklıma düşünce ıssız bir cumhuriyet olur kalbim meydanında heykelin yakılır haksız yere. Balzac vadideki zambağı sular göz yaşlarıyla. ben tufan derim sen Nuh... sen aklıma düşünce kamusal bir yanlızlık sarar bedenimi devlet açığa alır düşlerimi kan kırmızı bir gemiye binerim nefesimin yolunu keser bir terzi. at sırtında sana koşarım. bölünür uykularım kurşun kalemlerle. çoğalır öfkem, çoğalır sağ selamet sana gelirim. sen aklıma düşünce esmer bir genç güler, sırtını sokak lambasına dayayarak. adın verilir o sokağa ve çocuklardan korosu, sana yaşam şarkıları. sen aklıma düşünce bir dünya düşüyor aklıma küfrediyorum şimdiki zamana pamuk toplamaya gidiyorum yırtık lastik ayakkabılarımla. la havle... sen aklıma düşünce beynimi ateşe veriyorum, sen ısın diye naylon tokalar alıyorum kız çocuklarına. pynst. |