Dağlar taşlar şahittir bedenine yiğidim
Asla başı eğilmez canlar taşır cepheden
Tonlarca gülleleri kökten söker seyidim
Yârden kınalı gibi kan boşalır tepeden

Türkün büyük gücünü hiçe sayar hergele
Kendi külünden doğar umuttur Çanakkale


Yaralar mühürlenir sarar kanlı mendili
Gelinler duvaklanır yâr sız gerdeğe girer
Kınalar kurban diye gece tüter kandili
Mintanıdır kefeni cansız toprağa girer

Vatanın kudretine kurşun sayar hergele
Cennet bağrından doğar yiğittir Çanakkale


Bir gram ekmeğini katık eder cephede
Küflü üzüm hoşafı gırtlağa dizilirken
Hakkını teslim eder Koca Mehmet tepede
Menzil telden çıradır kemikler çizilirken

İnsanlık onurunu hiçe sayar hergele
Bilmez vatan uğruna şahittir Çanakkale


Ayşe kızın çeyizi patiskadan bir kefen
Fatma Ana yüreği bin cepheye bölünmüş
Er Ahmet besmelesiz hendeğe girer beden
Kan akan bu topraklar gâvur benli dölünmüş

Tarih yazılır tene hiçten gelir hergele
Dua tepe üstünde allanır Çanakkale


Bükülmez bileklerin arşa yürüyüşüdür
Canlı cenazelere yorgan olur topraklar
Kırılan ayakların dikten görünüşüdür
Mavi gözler üstüne sarmalanır yapraklar

Gözleri kördür bilmez unutulur hergele
Küllenen gönüllere yağmurdur Çanakkale