HERŞEYİM
Yine yüzün düşmüş,
Dalıp gitmişsin uzaklara. Her zaman umutla bakan o mavi gözlerin, Kaplanmış kara bulutlarla. Ne oldu niye düştü yüzün? İnsanın içini ısıtan bakışlarına ne oldu? Kim soldurdu deniz mavisi gözlerini? Her gün yorgunluğumu bir çırpıda siliveren o naif gülüşün? Saçların düşmüş omuzlarına, Çok mu üzdüler seni? Bilmiyorlarmı benim sen olduğumu, Benim nefesim olduğunu, Hadi artık kaldır başını. Bi gülüverde şenlensin gönlüm, Bi bakıverde gitsin yorgunlugum, Hadi ama... Bir gülüverde güneşim tekrar doğsun.... |