aldatıcı olmaya çalışanı yazıyorum
ne fena gri
içinden geçecekmişiz gibi kalbe kadar
mavi harflerle yürümeyi biliyorum da
beni anlamak ne kadar zor değil mi

parmak parmak üstüne küçük mırıltılar
uykuya varan
ilk tatlı söz ile selamlamak oldu içimdeki vadiyi
kalabalıklar armonisini netleştirip
bir sarmaşığı sevmek pahasına erteledim gecemi
itildim yılanlı yaprakların uzağına
yalnızlığın tadıyla uyandım faraziye

keşfe kapılıp anlaşılmazlığın içine yeniden
yeniden düştüğümde derin ipuçları
kalmayacak kadar sivrildiğinde
uç uca çarpan fırtınanın dalgalara nasıl iliştiğini
nasıl köpürüp sertleştiğini
sırası gelen su zerreciklerine sordum
bir tesadüf kuyusunun senli benli uğultusundan başka
duyan olmadı koca kulaklı midası

arslan ağzı yavrusunu korkuttu
ben senin için ölümsüz bir his yaratıyorum
kulağıma fısıldayıp durma yankı yumağıyla azan arzuyu
pes edip sürüklenirken dudağımda
ne olur
veda etme hayallerime.