En uzağındayız kavuşmaların..!
Cemre henüz düştü toprağa
Düşlerimi ıslatan yağmurlar, Çirkin küfürleri alıp götürüyor donuk renkli toz bulutuna katarak. Bıçak sırtı Ateş-barut yürüyüşlerin omuzdaşlığının yürek yangınıdır zaman; alınlarına bir buse konduramama, Yıldızlaşanlarımızın naaşına bir omuzluk güç yettirememenin sızısını yaşıyor´ken, Bilirsin; İşte hep bu vakitlerde, Uyanır içimin ağrısı.. En yakınıyken, En uzağındayız kavuşmaların.. Ve acıların kanamasından alır rengini çoğu zaman sevda çiçekleri yurdumda… Yokluğuna düşler büyüttüm Her düşün ardına bir efkar yazdım Yokluğun düşleri Düşler türküleri Türküler yüreğimi Yakıyor Yar Sen Neredesin..! Görüldüğünde vur emri gereği kurşun sıkılmış gülüşlerine zemheri rengindeyken ölüm Gözlerin düşüyor aklıma bir bahardır başlıyor yüreğimde....! |