Geleceksin Sen
aynaya düşen şehrin içidir
günler güler yüz ile şakalaşan balığın göğe bakması beklemede kulağına uyku dolduran kuyu ilk pencereler ve esneyen yüzün karanlığa kadar sayması oyununda bahar gelecek geleceksin sen kapıyı açıyor hafif basamakları aşıp yaralı perde ve o anın kalbini yeniden süsleyecek uydurma masallar olgunlaşıyor gün ışığında ki gölgen kardeşimdir gözlerimi kapatıp üşüsem üşüsem ışığımı kesen bulut yaygaralarında neşeli saksı da dal oynayacak ince bir çizgi içinde değecek ellerine mavi uçurumlardan düşen al yanak gülümseyen avuçlarında eski bir ayna öpüp duruyorum kendi dudaklarımdan bahar gelecek geleceksin sen düşe batan serin ve tatlı bahçe buğusuyla yeni yollar çiziyorum sana gel silinmeden içimizde ki mutluluk |