Yüzümde Ürkek Bir Kadın Eliyine kalbime d/okunuyor sana olan bütün özlemler üstüme sinmişliğin var biliyorsun sesimde sesin ve hiç bir yerde hiç kimsede yoktum senle bir ömrü yaşadığım kadar acıları karşılamaya hazırlanıyordu gece gece karanlık ve soğuk gece dikmiş hırçınlığını üstüme üstümde ürkek bir çocuk telaşı göç halinde kuşlar geçiyor ağlamaklı bir bulut sessizce karanlığını örtüyor şehrin üstüne içimde idam sehpası içimde hedefinde bir mahkum suya düşen bir silüete sarılıyorum denize sırtını dayayıp soğuk bir duvara boğulurcasına içimi döküyorum aslında bir kelebeğin ömrünü yaşıyordum sende ama hiç kelebek ömrü kadar yaşamıyordum sende bir varlığın içinden geçip yok olmaya gidiyordum ya bir sevdayı yok edeceğim içimde yada kendimi sevdanın içinde yok edeceğim bir sevdayı ömrüm boyunca aradım ömrüm boyunca kış kadar soğuk bir şehirde içim titreyerek aradım denize sırtımı dayadım manzarası özlem dolu bir resme içimi dökerek ağladım yüzümde ürkek bir kadın eli ibrahim dalkılıç 23/02/2017 23:55 izmir |