İçiniz kor gibi yanarken susmak, acıların en beteridir. GARCiA LORCA
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sığ Suların Dinmeyen Ufku
molilaz
3 beğenme · 0 yorum · 503 okunma
Sığ Suların Dinmeyen Ufku
yüzümün aralıkları dönüyor aynada ayna
baktıkça değişen ben miyim bu uzayan karanlıklar karanlıklar katarına düşen benliğim güzel ve çocuk ruhum arındım bak utanmıyorum artık getirdiklerimden belki zorlu bir kulvarın iyi niyetli bahar sevgisi taşıyan yüreğine kızacaksınız öyle güzeldi ki mavi dalgalar sığ suların dinmeyen ufkuna koşuyorduk ne yeller ne güzel güller koktu o derinlikte bağrım onun için böyle ipi kopan uçurtmalar gibi savruluyor göğe anımsayınca acemi ucubeler bizi siliniyorum cesaretime sığınıp tatlı dokunuşlar ve ötesi hislerimde işte bu başka bir şey gelmiyor söylemek yüreğimden. |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sığ Suların Dinmeyen Ufku şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 15.2.2017 22:55:53
Okunma Sayısı
: 503
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.