KALBİME DOKUNAN*
Ömür,
Bir film şeridi gibidir, Ne mutlu hayatı yaşayarak, Olduğu gibi kabullenerek, Yaşam sürebilmek.. Anı yaşayarak, Huzur bulabilmek, Çaba harcayarak, Kazanacağımızı düşünerek, Yol almak... Tam umudumuzu, Kaybetmişken, Bir mucize çıkar, Karşımıza, "Acı bir müzik ezgisi" Mırıldanır ağlamaklı gözlere... Sonra, Hüzün yaralarıyla bezenmiş, Pembe yanaklar, Ağır ağır gülümsemeye başlar... Öylesine büyük bir aşksın ki, Sen, Kalbime dokunan, İçimi derinden darmadağın edensin... Dur bekle beni..! Şu gökyüzünün çığlıklarıyla kavga edip Sana doğru akarak, Ebedi ömrümün tüm hücrelerini, Sana adamak istiyorum... Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar 13.02.2017 ANTAKYA 20.33 |