Sensizliğin neresindeyim
Bazen imkansızı istersin
Olmayacağını bile bile Canının yanacağını içinin acıyacağını Ateşe uçan pervaneler gibi Ona doğru çekilirsin Kaçmak istersin ama beceremezsin Bakmışsın gene kendini yanında bulmuşsun Sadece bakmasını sarılmasını canında can olmayı istersin ama olmaz Her geçen gün erir tükenir yıpranırsın Benliğini unutup karanlıkda kaybolursun farkına bile varmaz Bağırsan çılıkların duyulmaz boşlukda asılı kalır Ne geceni bilirsin nede gündüzünü bütün yolların kapalıdır Bir girdabin içinde debelenir durusun Sanki kurumuş sararmış bir yaprak gibi Bilmiyorum yoklugunun neresindeyim Kaçıncı günü farketmeden geçen Dakikaları saatleri bile hesaplar oldum Artık yeter desem yudum yudum tükeniyorum desem gelirmisin Beklemek o kadar zorki heran yok oluyor gibi Sensizliğin neresindeyim Bu çile ne kadar sürecek alışamıyorum yokluğuna Kırılıp dökülüyor tüm gelecek planlarım Elimde dilimde parçalanıyor Kocaman bir yalnızlık kalıyor geide Bunları bilsen gelirmisin gelirmisin |
insan şair