YALNIZLIĞIMA AĞLARKEN*
Üşüyen yalnızlığımla her gece ağlarken
Yüreğimle bölünüp ateşte yanacağım Söylenen her söz içimi derinden yararken Ben, senli kalbimle hayata tutunacağım. Hüzünlü cümleler ne kadar yetimleşse de Ellerim ne kadar bedenimi titretse de İçimdeki ezgiler ne kadar ağlatsa da Ben, senin sevginle daima yaşayacağım. Saklı romanımız yıllardır yazılıyordu Diyarımızda ağır taşlar diziliyordu Şifalı zamandan hep mahrum kalınıyordu Ben, huzur bulduğum sevginle uyanacağım. Türküler söylenirken memleketim diyorum Zeminlere gömülen zamana ağlıyorum Sızılarım artarken hep kendimden geçiyorum Ben, senli sevgimle her gün şiir kokacağım. Mehmet Öksüz |