Ne zaman içimde biri ölse
Gönlümden tonlarca acı kopuyor diyorsun ya
O zaman öleni yaşatmaktan vazgeç!
Ne toprak ne de güneş artık sana hüzünle bakmasın!
Yani demem o ki, yaşarken ölmeyi benimseme
Olduğun yerde her şeyi yarım hatta çeyrek bırakarak çek git!

Kırılmadan, incinmeden rüzgârına yön ver
Geleceğin beyaz perdelerini açarak kır paslı zincirleri
Göm toprağa ruhu ezen türküleri
Yaşamın içindeki doğruyu yanlışı irdeleyerek
Elbet bir gün kavuşurum mavili zamanlara diyerek
Yaptığın iyiliklerin sana misliyle geri döneceğini sakın unutma!

Eşi benzeri olmayan duygular taşıyarak
Alçak gönüllerin sevdasına konarak
Umman bir denizin içinden çıkagelir göğe sığmayan iyilikler.
Bedenin dirhem dirdem harap olmuşsa bile diriltiverir
Gecende ışık, yüzünde güller açtırıverir
İşte bundandır hayata yeniden başlamanın gerekliliği...

Hayata küsmeden üretken insanları varsayarak
Geçmişin izinden zerre kadar ağıtlı eser bırakmadan
Hayata yeniden başlasın yüreğin
Hadi kalk ayağa, ne duruyorsun!

Mehmet ÖKSÜZ