MuTLuLuĞu SeÇTiM... Herkesin bir hikâyesi vardı Ben hikâyemi henüz yazmadım Gözlerimi kapatıp sadece kendi çocuklarımı değil Tüm dünya çocuklarını sevdim Acımı dillendirmek yerine Çocuklarla, çocuk yüreğimi güldürüp Canımın yorgunluğunu dinlendirmeyi seçtim Kâh lale soğanı alıp ektim bahçeme Bekledim rengârenk laleler topraktan gülümseyene dek Kâh kuşları ve ördekleri besledim Avuçiçlerimde tek bir kırıntı kalmayana dek Kâh küçük bir kuzuyu sevdim Onun yürek sesindeki şımarıklığı duyana dek Kah gelincik tarlasındaki zerâfeti okşadım Kırmızıya aşık olana dek Ben de üzüldüm Ben de yandım herkes gibi çoğu zaman Ama hep küçücük sevinçlere bile şükredip İki evladımı bağrıma basabilmenin hazzını seçtim... nagihan |
Şiir gönül bağını kuvvetlendiren sevgi saygı ile beslenmiş…
Çok çok Beğendim…
…………………. Saygı ve Selamlar…