HAKİM BEYyazdır hakim bey karar diye, kaydı tutulsun söylediklerimin, gözyaşlarımdan dökülsün söyleyemediklerim, düğümlensin boğazıma sustuklarım, çocukluğumu çalanlardan şikayetçiyim! ama suçlu olan benmişim.. soru sormayın hakim bey, nasılsa her halükarda sahipsizim.. ondandır söylediklerim pek anlamsız gelecek, neden ben suçluyum sizce? elimden alınan benim çocukluğumdu. gülüşlerimi çaldılar hakim bey, gülüşlerimi. şimdi bana gülmeyi anlattıramazsınız mesela, hani ceza maddesinde bir yeri var mı bilmem.. bilgisizliğime verin hakim bey. kirpiklerim ıslanmaktan yoruldu, peki asık suratlı oluşum benim suçum mu? bana gülmeyi unutturdularsa suç benim mi? bilemedim hakim bey.. ben hiç bilemedim. biz yokluklar içinde sevgiyle büyüdük. nasıl böylesi kırıldık bilemedim. parça parça, bölük pörçük.. ah.. benim içime içime gülüşlerimi, çaldılar hakim bey. şimdi karar sizin. söz sizin hakim bey, kalem sizin. yazdırın karar diye... Mehmet DEMİR sk. |
Her anlamda suçlu addedilen benliklerimiz ve mesul tutulduğumuz yine nice badire iken kıyımına engel olamadığımız kayıp düşlerimiz ve hatıra yüklü bir geçmişten arda kalan...
An'ı yok saydığımız belki de ve yarınlara yüklediğimiz bir yandan da kendimize yüklendiğimiz.
Saygılarımla efendim...