Yediye Beş Kalayediye beş kala gelir öksüzlüğüm aklıma biri çıkar gider içimden dağıtır masamızda ne varsa kör bir karanlıktır yürür yüzü bezgin varoşlara gelmez ışık verenler şarap sunar sarhoşlara yediye beş kala yağmur yağar toprak ıslaktır hep bir yerde bekler dalı kırılmış ağaç bulutlu gök belkide bir yerlerde gülümsüyor hala mavi gözleriyle aşklara yediye beş kala gelir güney sahillerinden avare sevdam bir avuç güneş bir günlük canla perde aralığından gün bakar ışıklıdır yüzü sokağın döker kara yüzünü taşlara yemyeşildir gözleri umudun sabah yediye beş kala. |