SİYAH KADIN...
Ben hiç kimseye sen gibi sarılamıyorum
Sen gibide koklayamıyorumda Her sarıldığımda gözlerim doluyor sen gibi ağlıyamıyorumda Ben sana sen gibi bakamıyorumda içim sızlıyor Yüreğim derinden dağlanıyor haykırmak istiyorum Susuyorum payıma susmak düşüyor Hırçınlaşıyorum kavga ediyorum Genede dayanmaya çalışıyorum Ben hiç kimseye sen gibi sarılamıyorum Günahım diyorum suçum diyorum Ah be kadın ah diyorum İçim yanıyor köz köz dağlanıyor Burkuluyor sızılarım ellerim tutmuyor Bir kuşun göç etmesi gibi sarıyor etrafımı bulutlar İçimdeki her yangın gel sarıl al koynuna diyor Kırılmış cam parçaları dağılıyor etrafa yanıyor işte yanıyor Ağlama ağlama kadın sen hiç ağlama Sızlayan yüreğinden dökülmesin içinde kalan son sözler Sen yokluğunla bakan gülümsemesini bilen Haykırmaya çalıştıkça susturulan kadın Kapalı duvarlar ardına kalan durmadan örmeye çalışan duvarları yıkan Kaçmak isterken kaçamayan hayatını yaşamakla sorumlu sanan Bir o kadarda işte bir o kadar Hayat sana inat ediyor sen hayata Korkma kaçmada savrulmada rüzgarlarında esen ayazın Bırak bu defa gitsin senden herkesin gittiği gibi Bırak kal bu gecenin köründe son bir defa Yansın için için dumanında odun Yansın için için küllerinde ben Kırılsın aşkın yüreğin dayanamadığın sevdan Ayazında esen sevdan dağılsın etrafa Çalsın çanlar vursun sazlar teline Senden bahsetsin sözler Hiç haykırmasın hiç susmasın söylediğin şarkılar Kırmızı ile boyansın karanlık duvarlar Renglerin geçişlerini yaşasın bu kadının yüreğindeki olmayan sevda Yansın tutuşsun veryansın etsin hiç olmadığı kadar sana Bir sus bir dur bir sen dersin belkide gelemediğin yolculuklarındaki yapraklarına Ah kadın sen sen bu sevdanın ağır yükünü taşıyansın Bu sevdanın veryansınlarında hiç olmayan ama hiç kaybolmayansın Hükmüne sözü geçmeyen kara kara giyinmiş siyah kadınsın Ve ben hiç kimseye sen gibi sarılamıyorum 13 01 2017 Hesnam AsiTürk |