Oysaki Bir Sevinçle Geliyordum...
oysaki bir sevinçle geliyordum uzak yollardan
beni deliler gibi sevgi ile bekleyenim var diye koşuyorum sanki bilmiyordum buz gibi bir duvarla karşılaşacağımı bu denli düşüncelere dalıcağımı neden diye sorular sorucağımı bilmiyordum oysaki kocaman kollarını açmış bekliyor diye umut ediyordum umutlarım bir bir yaprak misali sürükleniyordu ölüyordum sensizliğe dayanmak bir ölümü bekleyen hasta gibiydi ruhum daralıyordu içten içe hayrıkıyordum seviyorum diye kulakların sanki sağır gözlerinde beni görmez olmuştu dayanamıyordum varken yok oluşuna kalbim sıkışıyor her adını andığımda yüreğim daralıyor sana sarılamıyorum diye oysaki bir sevinçle geliyordum sana doğru bir ben diye hayrıkıyordum dağların arasında sana aşığım diye boynum bükülüyor kalıyordum yokluğunla savaşırken ellerim titriyor heycandan ya görmeden ölürsem diye teselli ediyordum genede kendimi çok sev hiç bıkma diye uzun uzun yazıyordum elimdeki defterime döküyordum içimdeki seni oysaki bir sevinçle içimde olanları yazıyordum sana umuttu işte bekleyişti belkide olsun ben razıydım seni sonsuzluğa kadar beklemeye ölürken gözlerimii senle kapatmaya razıydım bir annenin çocuğunu sevdiği gibi senide öyle seviyordum ben hıçkırığınla boğulan sevginle dağlanan şu yüreğime bir umut bir okadarda sevinçtin işte vazgeçtiğini düşünmek bile yoruyordu gözlerim kapanıyor yolculuğun sonu geliyordu koşarak sarılıcak bana diye hayallere dalıyordum oysaki bir sevinçle geliyordum uzak yollardan sana 25.09.2018 HeSNa AsiTürk |