az sesimiz sazımız dinlensin azda sözümüz
az yüreğimiz gamlarımız azda delice çağlayan yüreklerimiz dinlensin
az gamdan kederden bahsedelim azda senden benden
az çoğalan ırmaklarımız azda çağıl çağıl çağlayan aşkımız demlensin
azcık çay bir yudumda sen ve ben yürekten kopan nahmeler
40lı yaşların cilveleri ucunda özlem ucunda hasret terli mektuplar
terden küf tutan yazılar ahlı vahlı aşk cilveleri
bir yudum rakı yanında sohbet dem vuruken göğsüme
yakarıdım ben gamlı hazan sense bahar diye
ne baharım kaldı ne kışım
ayak izlerim kaldı karlı gecen her günümde yağmur siliyordu kokunu oysa
ben kokuna hasret nefes alıyordum yanıyorcu içim ateşinle yanıyordum
geçemiyordum kendimden
tükenmişlikleri değil ilk okul çağlarında olan seni yanında beni özlüyordum bir sezen çalardı
Tükeneceğiz birde sen okurdum içten içe bir şiir adımız yok ama ben sana ilk günki gibi aşığım kadın dercesine
birde ben söylerdim umudumuz yok yarın evleneceğiz diye ama gölgem ol yarınım ol dercesine
yazardık çizerdik bir birimizi ama boyamazdık korkardık renglerin bizi bozmasından
kaçardık gölgelerimizden küçüktük hırçındık sadece okuyorduk hiç bilmeden ikimizi
aramızda saklı notolarımız vardı aman ha sus duymasınlar sonra laf olur utanırım kendimden
saklanırım yüzümden tebessümümden açıkçası senden
azcık senden azcık benden bahsedelerse tanımıyorum dersin o yaşladı bahçemde dersin
bense gençtik yaşadık bitti derim. nasıl derlerse sen anlatırsın herhalde
hiç korkmadan sevdim düşkündük ekmeğimiz fakir gönlümüz zengin bir sevdaydı o yıllarda
masumduk camında çakmak çakardım görmek için saçları uzun simsiyah gözleri kaşları çatık bir kız
bir o kadar güzel bir o kadarda utanganç söğüt dalı gibi eğilir bir lilyum kadarda içindekilerle yüzerdi
haykırırıdı sevdam yüzüm kızarır çekilirdim anlatamazdım içimdekileri sana
yetimdim öksüzdüm delice çağlayan ırmaklarda mahkumduk bitmeyen yüreklerimizde sevdalarımızda
gelmiş geçmiş ne varsa anlatmak istersin yaşadıkların ağır gelir
ölçersin kendince umud edersin yüreğinde
beklersin bir an gelmişini geçmişini yok sayarsın içindeki olmuşlukları
belkide hiç olmamıştı dersin kendince
suçlarsın yaşamından geçenleri geçmeyenleri
oldumu şimdi diye avazının çıktığınca bağrısın göğe
yükselir sesin inler yer yerinden oynar başlarsın ağlamaya
içinmi rahatlar yoksa genemi sararsın hiç gelmeyenlere
vesaire başlarsın kendine anlatmaya bugün şu olmuştu bak buda şu an oluyor
ama olan biten mutlu etmeye yarasada canını yakar
içini sızlatır bir süzgeçe benzetirsin o an kendini tek tek elersin herşeyi
oysaki yanmıştı bir defa canın az vesaire der geçersin kendinden
18 03 2017 Hesnam AsiTürk...