KAŞARLANMIŞ DUYGULARIN ISTAKOZ RÖVEŞATALARI
Zaman soğuğunda;
Nasırlı ellerini ovuşturup, Üzerinden tramvay geçmiş, Can çekişen aşkımı; Sevinçle Seyrediyor, Yaşlı dilenci kadın. İstiklal Caddesi’nin Bu köşesi Evi barkı olmuş, Duygularımın. Çöp poşetinde, Konteynıra Atılmayı bekliyor, Anılarım. Eller cepte senfonisinin Bilinmeyen notaları; Keyiflerini, Sürdürmektedir kulaklarımda. Çözülemeyen denklemler, Yağlı boya tablomu çıkardılar. Saatlerde, Akrep-yelkovan Birbirine geçmiş, arapsaçı. Kayboldu mevsimler. Umutlar, seviler, Enayi gibi Bulamaçlı rüzgarların Peşinden gittiler. Gün ışığının yüzü; Mahkeme duvarı. Alıştığım, O bel bağladığım Yaşam, Hangi deliklere saklandı… (9.10.2010 - 8.şiir kitabımdan) |