siyahi suskular..kaybettiysem ruhumu dizelerde üstümde tonlarca karanlık dilimde ağlak bir masal bir varmış diye başlayıp, bin yokmuşla devam eden.. delice bir yağmur yağıyor aklımın içine, bilmiyorsun.. şehrime yakışıyor bulutlar üstelik kâinat bana ağlıyor bugün, belli.. korkma ama beklemiyorum acılarımı okşamanı ya da ne bileyim karanlıktan ürktüğümde ruhuma sokulmanı.. lakin ellerini unuttuğundan beri üşüyor saçlarım -saçlarım hep nemli çünkü.. -saçlarım hep kirli.. siyahi suskularım ağıt yakıyor parmak uçlarıma.. karardı yine gökyüzü zaten ne sen anlayabildin kalbine boyun büküşümü ne ben anlatabildim, ölümcül sensizliğimi.. sadece şiirlerim işte kalbimin aynası olan şiirlerim.. hem bilirim, çirkinliğimi tek sevensin şu dünyada hüzün sarkıtlarının yuvalandığı gözlerimi tek bilen.. göğsümde de bir ağrı var ki sorma yıldızsız bir gecede ay’ı şahit tutup, gözümün karasını akıttım az önce ondan heralde.. an sensizlik ya sol yanımda bir yerleri tekmeleye tekmeleye öldüresim, sonra da cinayetten yargılanınca tam onaltı kere müebbet yiyip kalbimi ateşlerde yakasım var.. -kalbim yerindeyse tabi.. emel güneysu |
yeniden notalara basacak alt dudakların
ve işte o zaman sus/acaksın bana...
(...)
Sevgimle..