Âh be Adam... ne çok özlemişim gözlerinin güvertesinden seyretmeyi yüreğini martıların kanatlarından süzüle süzüle canımdan öpmeni sana dokunmayı bi başka özlemişim köpük köpük taşan sızısı hiç dinmeyen hasretinle âh be Adam dönüp dönüp öyle güzel özlüyor özletiyorsun ki kanatlanıyor şuncağız bedenim içimde tatlı bir telâş bi bakıyorum uçsuz bucaksız göğüm vatan toprağım sılamın yağmuru olmuşsun bi bakıyorum annem babam sırdaşım ömürlük eşim herşeyim sen sadece sen olmuşsun gel de şimdi gurbet gurbet içini döküp kurban olma bu babam yürekli Adam’a... nagi han (2014 ’den) |