....acılar mezarlığıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bozuldu tüm yeminler..
bazen salına salına gezemediğim/iz sokakların izleri sürülüyor usuma ve çırpındıkça daha da kırılan kanatlarım/ız/ın sızısı düğümleniyor sözcükler o vakit dokunamıyorum ellerinde kor büyüten sılama yutkunuyorum sonra her çığlığımdan baş aşağı düştüğüm suskuma yine geçiyorsun işte silemediğim hafızamdan konuşmasam, k’anıyor kelimeler kendimce ki hayatın anlamı da sığınmaktı sana cümlelerce karanlık gezinirken korkumun çıplaklığında yarım bıraktığın gülüşümün neresine saklandı ki kalbin sönmeyen bir kor bıraktın göğsüme avucumda kanayan düşlerimi sürerken yarama ömrüm tükendi de bitmedi, sensiz aldığım soluğumun bedeli varsın bitmesin zaten anılar/ım bile üşüyor sen yokken oysa acılar mezarlığından farklı değil aklımdaki ne kaldı ki geriye .... emel güneysu |
Bülbül gibi söyletiyorsun,
Yaşatırsan en güzelini yaşatıyorsun,
Ya susturuyorsun;
Ya da deli gibi coşturuyorsun...
Güzel şiirine hediyemdir,her hakkı siz değerli üstada aittir,hoşçakalın