nasıl da sevdim bilseniz
tebrik ederdiniz beni kederimden dolayı
ateşe basar gibi parmağınızı,
yakar gibi etinizi
kemiğinizi bile kömür eder gibi
yüreğim yandı onu severken,
izi kaldı şimdi,
kalpte yanık izi,
ta en içte,
dipte
hüzün gibi bir şey var tadımda
ve adın geçtiğinde kıyametim olur
sen olursan ömrüm cennete
olmazsan cehenneme evrilir
şimdi nerede bir ateş görsem bana buzdur
yaram bastığım en iri tuzdur
gök aydınlıkmış hikayedir bana
gece karanlıkmış geçsenize
en karanlık benim,
en zifiri,
en tenha
ey karanlıkların en karanlığı,
ayrılıkların en ayrılığı
bana musallat oldu sensizlik,
mirasım oldu yokluğun
nasıl da sevdim bilseniz
hayran kalırdınız bana,
terk edilmişliğimden dolayı
şaşardınız halime, dua ederdiniz
her tarafım yara içindeyken
iyileşmem için değil de kavuşmam için o yâre
bir jiletle kesseniz damarlarımı kanım akmaz da
sensizliğim kanar damar damar
ne yar kalır kendimi atacağım
ne yâr kalır kendimi bulacağım
ömrüm soyulur bir rende ile
etim kemiğimden ayrılır,
ruhum bedenimden
ne kaldı senden geriye şimdi
insan ömrü; bir göz açımlık, bir göz kapatımlık
yâr ayrıldı da içine düştüm sanki
sende mahpus kaldım, müebbedim oldun
ömrümün en güzel anları,
sende olduğum anlar
beni bir tek dibe vurmuş olan anlar
nasıl da sevdim bilseniz
alkışlardınız beni hüznümden dolayı
bir insana bu kadar mı yakışır hüzün, derdiniz
bu kadar mı şık durur üzerinde,
bu kadar mı stil olur,
bu kadar mı tarz olur
hüznümü görünce bu olurdu en büyük derdiniz
okyanusa anlattım derdimi,
okyanus çöle döndü
dağa yükledim derdimi,
dağ düze döndü
yerin yedi kat dibine gömdüm hüznümü,
filizlendi
yedi kat arşa sakladım tasa mı da
gök griye döndü
ayrılığında dikenler büyüdü de büyüdü
çiçekler kurudu da kurudu
terkine müstahak oldum
bilmem ki ben bu dünyada sensiz ne umdum
ahirde ne buldum
nasıl da sevdim bilseniz
dünyadaki bütün sevmelere, emin olun, yalan derdiniz