Ortanca çiçeģi
Vakitli giden kara trenler yüklenir sayılı günlerin sancısını.
Bükme boynunu ortanca çiçeği! Bilirim, rengin yadırgarmış toprağı. Giyinip bütün kış renklerini, ölesiye üşüyecek gibi… Baba yerinden, boşluğa esen yel gibi… Bu sözler gözyaşı alâmeti. Vakit daraldıkça daralır, ufukta fırtına var kopacak… Şairlik tekinsiz meslek. Verme resmini bir şaire, alır kanamadığın yerden vurur, alıcı kuşlar gibi… Gel der başka bir şehrin sabahı, bakma sen şehirlere. Bizim bir söylenmiş sözümüz var sen üstüne… Gitmeler, yolculuklar taşır kahkahalarını her coğrafya tanır… İklimini sevdiğim, varma üstüne bu kadar kederin! Çatlayacak… Bir oyuna olan özlemin, ağır bir filme ses verir gibi, Bir odada, Minderde, Henüz biteviye almadı başın Dur hele dur… Bir resme adanmış şiir. |