Üşüyordum
Yine bir akşam üstü
Kuşlar bir bir çekilmiş ağaç kovuklarına Çiçekler boyunlarını bükmüş Ve sen yine sessiz Yine uzaktasın Ve ben Seni sessizce özlüyorum Kilometrelerce uzaktan boynuna sarılır gibi Bir güneşin kızıllığında yüzüne dokunur gibi Bir uçurtmanın peşinden koşar gibi Gökyüzüne baktım asırlardır Asırlardır içimde bir özlem Bir yara Bir ah Çaresizdim Bir ufkun korkunç bakışları arasında kalmıştım İzinden, toprağından koparılmış bir çiçek gibi Sevdaya uzak Sevdaya hasret Sevdaya aşina kaldım Yine bir akşam üstü Ellerimde avuçlarımda bir üşüme Bir titreme Bir kaybolma Ve bir göç hali var Ben yine dünyadan kovulmuş Lanetlenmiş Ve ah almış bir yara kadar sessizdim Üşüyordum Sen yoktun Bir sarılmalık da olsa gel Seni cehennemin ortasında bekliyorum ibrahim dalkılıç 01/10/2016 18:15 izmir |
Tebrikler saygılar