İSYANLARIM YOKLUĞUNASana uzak mevsimlerin Delibozuk çığlıkları arasında, Seni düşünmekteyim. Sonuna el salladığım Bir sevda, Esaretle büyürken avuçlarımda Bulaşkan bir çocuk oluyorum Siyah bir şehrin ortasında. Olmayışına denk düşen Ne kadar ’yok’ kelimesi varsa, Şarkı oluyor uğultularımla Duyanı olmasa da. Harfler içimde çoğaldıkça Karışıyorum yalnızlıklara, Yol içim de, yolculuk ta Yüzüm sensizliğe dönük, İsyanlarım Yokluğuna. |
Ne kadar ’yok’ kelimesi varsa,
Şarkı oluyor uğultularımla
Duyanı olmasa da..
Harfler içimde çoğaldıkça
Karışıyorum yalnızlıklara,
Yol içim de, yolculuk ta
Yüzüm sensizliğe dönük,
İsyanlarım Yokluğuna..
düşsel...
imgelerini bile ben verdim
sana bir göz,
bir kaş
hatta bir yüz bile çizdim
ellerimde doğdun
ruhumun içinde
yalnızlığımın yoldaşı oldun
ve o kızıl kıyamet
ben bütün bunları yokluğunda yaptım
birde gelsen
neler olurdu bilinmez...
sevgil dostum
sende çok özel bir şey
yetenektende öte
bir sevgi dolu yürek
ikisi birleşince
şiir böyle damardan giriyor bu saatte...
sevgiler kardeşim...