HADİ NEYSEsallandırmak lazım şu yalnızlığı dedi, iskandinav manav palamut ayıklarken tophanede. kılçık katma geceye, demeye kalmadan başladı bizim şarkımızı söylemeye. bi’de şiir varmış zulasında, saklıyormuş şarkıdan sonrasına hadi gel de sövme. şimdi tutuştururdum şu marmarayı yüreğimin yangınlarıyla ya, hadi neyse. |